Σαλάτα δυναμωτική με γογγύλι και καρότο

Συστατικά:

• Γογγύλια
• Καρότο
• Πράσινο κρεμμύδι
• Λάδι φυτικό
• Σκόρδο

Περνάμε τα γογγύλια και καρότα από χοντρό τρίφτη, κόβουμε τα πράσινα κρεμμυδάκια, λιώνουμε το σκόρδο, ρίχνουμε και ανακατεύουμε όλα τα υλικά σε μια σαλατιέρα, περιχύνουμε με λάδι και χυμό λεμονιού (ή ξύδι). Η σαλάτα είναι έτοιμη.
Καλή σας όρεξη!
vsemzastol.ru

ΣΑΛΑΤΑ ΜΕ ΚΟΚΚΙΝΟ ΛΑΧΑΝΟ, ΠΡΑΣΙΝΗ ΠΙΠΕΡΙΑ, ΚΑΡΟΤΟ, ΣΕΛΙΝΟ ΚΑΙ ΣΚΟΡΔΟ

ΥΛΙΚΑ
1 ΚΟΚΚΙΝΟ ΛΑΧΑΝΟ
1 ΣΚΕΛΙΔΑ ΣΚΟΡΔΟ
ΑΛΑΤΙ ,ΠΙΠΕΡΙ
ΕΛΑΙΟΛΑΔΟ ,ΞΥΔΙ ΚΡΑΣΙΟΥ
ΤΡΙΜΜΕΝΟ ΚΑΡΟΤΟ ΚΑΙ ΠΙΠΕΡΙΑ

ΕΚΤΕΛΕΣΗ
ΚΟΒΟΥΜΕ ΤΟ ΛΑΧΑΝΟ ΛΕΠΤΕΣ ΛΩΡΙΔΕΣ
ΤΡΙΒΟΥΜΕ ΤΟ ΚΑΡΟΤΟ
ΚΟΒΟΥΜΕ ΤΟ ΣΕΛΙΝΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΙΠΕΡΙΑ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΒΑΛΟΥΜΕ ΚΑΥΤΕΡΗ
ΑΛΑΤΙ ,ΠΙΠΕΡΙ ,ΕΛΑΙΟΛΑΔΟ ΤΟ ΛΥΩΜΕΝΟ ΣΚΟΡΔΟ ΚΑΙ ΑΝΑΚΑΤΕΥΟΥΜΕ ΚΑΛΑ
ΠΟΙΟ ΝΟΣΤΙΜΗ ΓΙΝΕΤΑΙ ΤΗΝ ΕΠΟΜΕΝΗ ΜΕΡΑ ΚΑΙ ΚΡΑΤΑΕΙ 4-5 ΜΕΡΕΣ ΣΤΟ ΨΥΓΕΙΟ .
sou-birthday-cupcakes.blogspot.com


Ρεπάνι
Το ρεπάνι κοινώς γνωστό και ως ραπάνι είναι μονοετές ή διετές φυτό του γένους Ράφανος και ανήκει στην οικογένεια των Κραμβοειδών (Brassicaceae).
Η χρήση του ραπανιού, που στην αρχαιότητα ήταν γνωστό ως ραφανίδα (Θεόφραστος), αναφέρεται στη θεραπευτική από πολλούς αρχαίους συγγραφείς. Το συνιστούσαν σαν ορεκτικό, αντιβηχικό, για τη διάλυση νεφρολίθων, χολόλιθων, σαν φάρμακο κατά της υδρωπικίας, του ερυσιπέλατος, της αρθρίτιδας, των ηπατικών παθήσεων, κτλ. Το όνομα ραφανίς (ραπάνι) είναι πιθανό να προέρχεται από σύντμηση των λέξεων ραδίως - φαίνεσθαι, εξαιτίας της γρήγορης ανάπτυξης του φυτού.
Καλλιεργείται για τη σαρκώδη ρίζα του σε ολόκληρο σχεδόν τον κόσμο.
Ο βλαστός του έχει διατομή σε σχήμα δίσκου, όπως του καρότου και των τεύτλων.
Τα φύλλα του είναι τριχωτά, συνήθως ακέραια και φύονται σαν ρόδα κοντά στο δίσκο.
Η σαρκώδης ρίζα του (ριζοκόνδυλος) έχει σχήμα σφαιρικό ή κωνικό και μακρύ ανάλογα με την ποικιλία.
Το χρώμα της ρίζας ποικίλει από λευκό , κόκκινο, ροζ και πορφυρό .Το βάρος της είναι από μερικά γραμμάρια και φτάνει μέχρι 1 κιλό στη ποικιλία dalkon της Ιαπωνίας.
Τα ρεπάνια είναι ανθεκτικά στις χαμηλές θερμοκρασίες. Οι διάφορες ποικιλίες διακρίνονται σε ανοιξιάτικες πού δίνουν ριζοκόνδυλους για λίγο χρόνο και 30 περίπου μέρες μετά τη σπορά. Η γεύση τους είναι ήπια καυστική.
Τυπικά καλοκαιρινές που δίνουν ριζοκόνδυλους για αρκετό χρονικό διάστημα και 40-50 μέρες μετά τη σπορά.
Χειμωνιάτικες που οι ρίζες τους αναπτύσσονται αργά , έχουν πιο καυτερή γεύση.
Η σπορά των ρεπανιών αρχίζει από την Άνοιξη και συνεχίζεται κάθε 10 μέρες για να υπάρχει συνεχής παραγωγή.
Όταν αποκτήσουν μέγεθος κατάλληλο τότε ξεριζώνονται και στέλνονται στο εμπόριο.
Τα ρεπάνια είναι πλούσια σε βιταμίνη C και έχουν πολλές φυτικές ίνες συμβάλλοντας στην κινητικότητα του εντέρου. Τρώγονται ωμά και σε σαλάτες είναι δε περίφημο ορεκτικό λόγω της πικάντικης γεύσης τους.
Υπάρχουν κάποιες ποικιλίες λιγότερο γνωστές στην Ελλάδα που δεν καλλιεργούνται για τη ρίζα τους αλλά για τα φύλλα τους και τους καρπούς τους και τρώγονται κυρίως στις περιοχές της Ασίας.

Βικιπαίδεια 

Βλ. Επίσης

Τα παρεξηγημένα γογγύλια και τα πεντανόστιμα μυστικά τους

''Θέλεις να έχεις υγεία? Ξέχνα την κατσαρόλα'' - Βιβλία του Helmut Wandmaker

Willst Du gesund sein? Vergiß den Kochtopf! - ''Θέλεις να Έχεις Υγεία? Ξέχνα την Κατσαρόλα'' -

''Dick & krank oder schlank & gesund'' - ''Χοντρός και άρρωστος ή λεπτός και υγιής''

Rohkost statt Feuerkost - "Ωμή τροφή αντί μαγειρεμένη"
 
Rohkost statt Feuerkost
Συγγραφέας: Wandmaker, Helmut
Μεταφραστής: Λυκάκης, Γεώργιος
Εκδότης: Αλκυών
ISBN: 960-326-149-1
Έτος Έκδοσης: 2008
Κωδικός προϊόντος: 132864




 Ο Helmut Wandmaker γεννήθηκε το 1916 και απεβίωσε το 2007. Από το 1947 ασχολήθηκε με το ελεύθερο εμπόριο καθώς και με επιχειρήσεις. Το 1962 συνταξιοδοτήθηκε. Σοβαρές ασθένειες και βαρείς τραυματισμοί στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο ανάγκασαν τον συγγραφέα να εκδηλώσει από νωρίς έμπρακτα το ενδιαφέρον του για το θέμα της υγείας. Σε διάστημα μεγαλύτερο των 45 χρόνων, ο Helmut Wandmaker απέκτησε εμπειρία σχετικά με την ωμή διατροφή, θέμα το οποίο κατέχει και μπορεί με πειστικό τρόπο να μεταδώσει.

bibliopolio.gr

Θεράπευσε το Στομάχι σου (Video)

Μικρές συμβουλές διατροφής και συνδυασμοί τροφών

• Το πολύ νερό κατά την διάρκεια των γευμάτων μειώνει τα γαστρικά υγρά και επιβραδύνει την διαδικασία της πέψης. Πιείτε πριν το γεύμα ή μια ώρα μετά το γεύμα.

• Ενυδατώνετε τον οργανισμό καθ' όλη την διάρκεια της ημέρας.

• Το μούλιασμα των ολόκληρων σιτηρών, οσπρίων, ξηρών καρπών και σπόρων σε φιλτραρισμένο ή νερό πηγής για 4-24 ώρες, αναλόγως το μέγεθός τους, πριν τα φάμε μεταβάλλει το συγκεντρωμένο άμυλο και τα λίπη σε πιο απλούς υδατάνθρακες και μεταβάλλει την πρωτεΐνη σε ελεύθερη μορφή αμινοξέων έτσι ώστε το σώμα να χρησιμοποιεί το 100% της θρεπτικότητάς τους. Μουλιάστε και ξεφλουδίστε τα αμύγδαλα αφού το δέρμα τους περιέχει τανίνη.

• Ένα μπωλ ωμών πράσινων λαχανικών θα πρέπει να τρώγεται με κάθε γεύμα, επειδή λόγω των ενζύμων που περιέχουν βοηθούν τα θρεπτικά συστατικά να πηγαίνουν στα κύτταρα.

• Αν βράζετε τα λαχανικά είναι προτιμότερο να το κάνετε στον ατμό και για λίγη ώρα για να μην χάνονται τα ένζυμα.

• Τα φρούτα δεν πρέπει να καταναλώνονται με το φαγητό, αλλά μία με δύο ώρες πριν ή μετά το γεύμα.

• Μην συνδυάζεται γλυκά με ξυνά φρούτα.

• Τα όσπρια συνδυάζονται μόνο με σαλάτες, ή ελιές, χωρίς ψωμί.

• Ο συνδυασμός οσπρίου-ρυζιού (π.χ. φακόρυζο) μας δίνει υψηλής βιολογικής αξίας πρωτεΐνη.

• Οι αμυλούχες τροφές, τα φρούτα και τα λαχανικά πρέπει ν΄ αποτελούν την βάση της διατροφής μας.

• Οι αμυλούχες τροφές καλό είναι να καταναλώνονται το πρωί ή το μεσημέρι.

• Οι αλκαλικές τροφές είναι η βάση της υγείας. Ανανεώνουν τα κύτταρα μέσω του αίματος. Οι όξινες τροφές οξειδώνουν τους ιστούς και τα όργανα και οδηγούν σε ασθένειες. Η ισορροπία είναι περίπου 80% αλκαλικό περιβάλλον και 20% όξινο.

• Αλκαλικές τροφές: μπρόκολο, πατζάρια, λάχανο, καρότο, κουνουπίδι, αγγούρι, σέλινο, μελιτζάνες, πράσινα φασόλια, πιπεριές, μπιζέλια, μπάμιες, ραπανάκια, κολοκύθι, σπανάκι, μαρούλι, κρεμμύδι, ντομάτα, ρύζι, πατάτα, αμύγδαλα, σκόρδο, αρωματικά χόρτα (μαϊντανός, κτλ.), λεμόνι, γάλα, μήλα, πορτοκάλια, ανανάς, αβοκάντο, μπανάνα, καρπούζι, πεπόνι, σταφύλι, φράουλα, κεράσι, ροδάκινο, σύκο.

• Όξινες τροφές: κόκκινο κρέας, πουλερικά, ψάρια, φυστίκια, κολοκυθόσποροι, ηλιόσποροι, όσπρια, δημητριακά (ζυμαρικά, ψωμί), τυρί, αβγά, μαργαρίνη, σπαράγγια, αγγινάρες, ζάχαρη, μέλι, καφές, κακάο, αλκοόλ, τσάι, παγωτά, αναψυκτικά, μούρα, δαμάσκηνα.

• Καλοί συνδυασμοί τροφών:
  Άμυλο με λαχανικά. Πρωτεΐνες με λαχανικά.

Κακοί συνδυασμοί τροφών:
Άμυλο με άμυλο, άμυλο με πρωτεΐνη, άμυλο με οξέα, άμυλο με σάκχαρα και γλυκά φρούτα. Πρωτεΐνη με πρωτεΐνη (π.χ. κρέας με αβγά, ψάρι με τυρί), πρωτεΐνη με άμυλο (π.χ. κρέας με πατάτες, κρέας με μακαρόνια), πρωτεΐνη με σάκχαρα και γλυκά φρούτα, πρωτεΐνη με λίπος (π.χ. κρέας με βούτυρο, κρέμα γάλακτος, λάδι), πρωτεΐνη με οξέα.
fysei 

Τα σύκα του καλοκαιριού, ο μεζές του χειμώνα

Tης Νταϊάνας Κόχυλα

 

Τα σύκα, από τα πλέον αγαπημένα φρούτα των Ελλήνων, τρώγονται και φρέσκα και αποξηραμένα

Ένα εκατομμύριο άγριες συκιές προμηθεύουν τους Έλληνες με ένα από τα πιο δελεαστικά καλοκαιρινά φρούτα. Ενώ τα φρέσκα σύκα τα απολαμβάνουμε μόνο λίγες εβδομάδες (τώρα είμαστε στο τέλος της εποχής τους), όταν ξεραίνονται αποτελούν ένα από τα παλαιότερα χειμερινά σνακ.

Στις πόλεις, βέβαια, όπου οι συκιές - όπως και οι νεραντζιές και οι ελιές φυτρώνουν ακόμα και στους πιο απίθανους δρόμους δείχνοντας απίστευτη αντοχή στη μόλυνση, τα φρούτα τους δεν μαζεύονται, καταλήγουν στο έδαφος και αναπόφευκτα πατιούνται από πεζούς ή ρόδες αυτοκινήτων!

Αλλά στην ύπαιθρο οι συκιές σηματοδοτούν με τον γλυκύτερο τρόπο το τέλος του ελληνικού καλοκαιριού, ενώ παράλληλα δίνουν και αρκετή δουλίτσα σε όποιον θελήσει να ασχοληθεί μαζί τους στις αρχές του Σεπτεμβρίου, είτε αποξηραίνοντας τα νοστιμότατα θρεπτικά αυτά φρούτα (συνήθως σε πέτρινες σκεπές και πάνω σε σεντόνια σε κρεβάτια στις αυλές) είτε φτιάχνοντας μαρμελάδες. Το σύκο ως γλυκό του κουταλιού είναι επίσης κλασική ελληνική συνταγή, αλλά φτιάχνεται τον Ιούνιο με μια συγκεκριμένη ποικιλία από μικρά, σφιχτά, πράσινα και άγουρα σύκα.

Τα σύκα είναι από τα πιο γνωστά ελληνικά γκουρμέ τρόφιμα, ενώ παλαιότερα οι αθλητές ακολουθούσαν προσεκτική διατροφή που περιελάμβανε οπωσδήποτε τα πλήρη θρεπτικών συστατικών σύκα. Κατά την αρχαιότητα τα σύκα από την Αττική εκτιμούνταν τόσο, που η κατανάλωσή τους προοριζόταν μόνο για τους πολίτες. Η ζήτησή τους αυξανόταν και μαζί το παράνομο εμπόριό τους, γεμάτο από τους «συκοφάντες»- αυτούς που κατήγγελλαν τους λαθρεμπόρους σύκων. Τελικά το εμπόριο σύκων νομιμοποιήθηκε και το φρούτο αποτέλεσε σημαντική πηγή εισοδήματος- εξακολουθεί να είναι μέχρι σήμερα, αποφέροντας ετήσια αγροτικά έσοδα της τάξης των 12 εκατ. ευρώ περίπου. Τα αρχαία χρόνια, τα σύκα της Αττικής θεωρούνταν καλύτερης ποιότητας - όχι βέβαια ότι υστερούσαν και αυτά από την Ρόδο, τα Μέγαρα, τη Λακωνία, την Κίμωλο, τη Χαλκίδα, τη Χίο και από τις ακτές της Μικράς Ασίας. Υπάρχουν δεκάδες ελληνικές ποικιλίες σύκων- άσπρα, μαύρα, μοβ, κόκκινα, πράσινακαι από διάφορες περιοχές της Ελλάδας. Αλλά αποξηραμένα σύκα βρίσκουμε μόνο από τις ποικιλίες της Καλαμάτας στην περιοχή της Πελοποννήσου και του Ταξιάρχη ή της Κύμης στην περιοχή της Εύβοιας.

Η συντήρηση των σύκων γίνεται σήμερα με τον ίδιο τρόπο όπως εδώ και αιώνες στην Ελλάδα: μαζεύονται με τα χέρια και ξεραίνονται στον ήλιο από 3 έως 12 ημέρες, ανάλογα με τη θερμοκρασία και την υγρασία. Στα χωριά κάθε νοικοκύρης επεξεργάζεται ο ίδιος τα σύκα της παραγωγής του- συνήθως τα χαράζουν και τα ανοίγουν πρώτα και κατόπιν τα ξεραίνουν στον φούρνο για να εξοντώσουν τυχόν έντομα ή αυγά- κάτι το οποίο, στην επεξεργασία τους για εμπορική κατανάλωση, γίνεται με διάλυμα βρωμιδίου του μεθυλίου: αφού βουτηχτούν σε αυτό, τα σύκα ξεπλένονται πολύ καλά και ξεραίνονται πάλι σε κενό αέρος.

Τις κυριότερες εμπορικές ποικιλίες αποξηραμένων σύκων αποτελούν τα κοκκινο-καφέ σύκα της Καλαμάτας, που ξεραίνονται ολόκληρα χωρίς να χαράζονται και κρεμιούνται σε καλάμια σε σφιχτές γιρλάντες, και τα ξανθά σύκα με λεπτή φλούδα της Κύμης και του Ταξιάρχη, που συνήθως συσκευάζονται σε μικρά κουτάκια.

Όσο για τα αγαπημένα μου αποξηραμένα σύκα, είναι αυτά που φτιάχνουν οι γείτονές μου στην Ικαρία, αρωματισμένα με ρίγανη ή φύλλα δάφνης πιεσμένα ανάμεσά τους.

Φυσικά, οι Έλληνες είναι ιδιαίτερα εφευρετικοί όσον αφορά τον αρωματισμό των σύκων. Ανάλογα με την περιοχή, τα αποξηραμένα σύκα μπορεί να αρωματίζονται με θρούμπι, φασκόμηλο, βασιλικό ή μυρτιά. Μερικές φορές γεμίζονται με αμύγδαλα ή μπαίνουν τα ίδια σαν γέμιση σε διάφορα γλυκά.

Συνήθως αποθηκεύονται σε σακουλάκια από μουσελίνα.

Η συντήρηση των σύκων γίνεται σήμερα με τον ίδιο τρόπο όπως εδώ και αιώνες στην Ελλάδα: μαζεύονται με τα χέρια και ξεραίνονται στον ήλιο από 3 έως 12 ημέρες, ανάλογα με τη θερμοκρασία και την υγρασία

 tanea.gr

Βλ. Επίσης

Σύκο - Βικιπαιδεία