Ωμοφαγία σημαίνει να τρώμε ωμές ζωντανές τροφές που δεν έχουν υποστεί θερμική επεξεργασία. ΩμοMονοφαγία (ή Ωμο-Μονοφαγία) σημαίνει να τρώμε σε κάθε γεύμα ένα είδος τροφής.


Σαλάτα ανάμικτη φρέσκια ''Τούρμπο''

Μην μαγειρεύεται την τροφή σας με την φωτιά του θανάτου, που είναι η φωτιά που σας κατακαίει θερμότερη από το αίμα σας. Μαγειρέψτε μόνο με την φωτιά της ζωής.
Ευαγγέλιο της Ειρήνης των Εσσαίων

Ας μας προστατέψει ο Θεός από την αμάθεια, την έλλειψη εμπειρίας και το κυνήγι των γιατρών
Ιπποκράτης

Τετάρτη 28 Νοεμβρίου 2012

The denaturing of proteins

     One of the most important scientific arguments in favor of totally raw diets, and uncooked foods in general, is that the proteins in foods are denatured by the high temperatures of cooking.
     Unfortunately, this powerful concept is obscured and confused by an ancient book by Edward Howell, titled Enzyme Nutrition, wherein he speculates that: "I adhere to the philosophy [Note: philosophy, not science - ljf] that both the living organism and its enzymes are inhabited by a vital principle or life energy which is separate and distinct from caloric energy".  "The enzyme complex harbors a protein carrier inhabited by a vital energy factor.", yet he can not demonstrate any existence of this mysterious "life energy", nor describe how to detect and measure it.  This unsupportable metaphysical concept was actively propagated by the old Hippocrates Health Institute in Boston in the 1970's and it still plagues and embarrasses the raw food community to this very day.
     How do we know if something is alive?  The best test I have come up with is that it must eat, excrete, and reproduce.  Another quality might be the ability to self-repair.  Clearly, enzymes, which are merely proteins, do not manifest any of these properties unique to living beings.
     Enzyme Nutrition still sells, and holds the Amazon.com Sales Rank: 29,980 as of June, 2003.
     The back cover of the book states: "In 1930, Dr. Howell established his own facility for the treatment of chronic ailments, ..." and he retired in 1970, so, clearly, his concepts are over 75 years out of date!  If information doubles every ten years, there is now available ~ 180 times as much information today as when Howell made these speculations.  Certainly, IF enzymes were really "alive", it would be well known today.
     He further claims: "... the capacity of living organisms to make enzymes ... is limited and exhaustible" quite to the contrary of modern biochemistry.
     The claim that the enzymes in "foods" help in the foods' own digestion is nonsensical, as plant enzymes are quite specific to individual chemical reactions supporting the plant's biochemistry, and they certainly do not "know" anything about human digestive biochemistry and they have not changed their biochemistry for our digestive convenience.  Since plant species tend to be enormously older than our little psychotic ape species, just how did the plants anticipate human evolution and graciously alter their own biochemistry for our convenience?
     Further, enzymes generally operate within very limited ranges of temperatures and pH (acidity) and since the human stomach tends to be very acidic, whereas plant sap is not, plant enzymes would not be active in the human stomach.  Finally, enzymes are proteins, so wouldn't they be digested the same as other food proteins, thus destroying their enzymatic action?

     So, what does the heating and consequent denaturing of proteins really do?
     
Proteins are composed of strings of amino acids arranged in quite specific orders, like beads on a string .  This linear structure is the primary structure.  However, these strings of amino acids are then folded upon themselves by relatively weak hydrogen bonds (proton bonds) into complex three-dimensional structures having secondary, tertiary, and quaternary "higher order" structures.  The biological activity of molecules is determined by these higher three-dimensional structures and how they physically fit into the three-dimensional structures of other biomolecules.  Since strict physical conformance of the enzyme to the food protein it acts upon (say, in digesting it) must be satisfied for the bioactivity, this tight complementary relationship is frequently referred to as a "lock and key" model.  Destroy these higher structures and the chemical most probably becomes biologically inactive: bend the key and it will not open the lock.  Denaturation is a process that alters a protein’s native conformation and biological activity.  If the tertiary or quaternary structure of a protein is altered, e.g., by such physical factors as extremes of temperature, changes in pH, or variations in salt concentration, the protein is said to be denatured; it usually exhibits reduction or loss of biological activity.
     [A good primer on protein folding, and an opportunity to donate some of your unused computer cycles to a research project.]

Lehninger, Biochemistry, 2ed., 6th printing, 1981, p. 144
     Here, we see that the higher structures of the protein in question collapse at ~57°C (135°F: about 15F° higher than the hottest water my finger can tolerate).  It seems we have a built in safety function mediated by pain sensors that forces us to remove body parts from high temperatures before our structural proteins can be denatured and rendered biologically-inactive: i.e. dead.  The denaturing of brain proteins and consequent loss of their functionality is the reason medical personnel are very concerned about high fevers.
     Pure water boils at sea level at 212°F, deep frying oil is about 350-375°F, home stoves can broil at air temperatures up to 500°F, with the surface temperatures of the food even higher as a result of direct radiation from the heating elements, and charcoal broiling can produce temperatures up to 700°F.  The USDA recommends to cook hamburgers to 160°F internal temperature as the "safest cooking method", the surface temperatures would obviously be much higher.  So, normal cooking practices do indeed heat proteins well above the temperatures at which they become denatured.
     Since both cooking and stomach acid denatures proteins, it would be quite informative and necessary to determine if both processes result in exactly the same unfolding; however, this is rather unlikely as different mechanisms are operating.  Since the human digestive system uses several different proteolytic enzymes, and protein digestion occurs in several quite separate and distinct steps, the correct three-dimensional structures must be presented to each enzyme for each step to be successful, in the proper order.  If cooking does not produce exactly the same physical structures as acid denaturing, the first digestive step will be incorrect.  Thus, it will not present the proper structures for the second step and the entire sequential digestive process is disrupted and distorted.
     The fact that meat-eaters' feces have offensive, and highly-characteristic, odors in the form of toxic amines, such as indole, skatol, indican, putrescine [NH2(CH2)4NH2],
and cadaverine [NH2(CH2)5NH2] (all from tryptophan), neurine, and ptomatropine, is clear evidence that their proteins were not digested properly, for if they had been, there would be no amines, or residual nitrogen, for the putrefactive bacteria in the colon to metabolize to produce these odors.  Properly digested proteins would produce no offensive amine compounds, since all the protein would have been digested to amino acids which are absorbed into the body, leaving none in the colon to support the putrefactive bacteria.
     "As the diet changes, the intestinal flora also changes.  Gram negative anaerobes are observed when meat is introduced into the diet.  Persons who consume meat exhibit proportionately higher numbers of Bacteroides and other gram negative anaerobes in comparison with those on a vegetarian diet."  Thus, as in all ecosystems, the species that predominate are a direct function of the foods available.
     In addition to denaturing, the high temperatures of cooking causes cross-linking of some proteins, which makes them hard, such as eggs or breads getting harder on cooking, and that also profoundly reduces or eliminates the ability of these proteins to be properly digested.


Πηγή:  http://www.ecologos.org/denature.htm

Παρασκευή 23 Νοεμβρίου 2012

Ανανάς η σούπερ τροφή, όσοι περισσότεροι τόσον το καλύτερο..

Despina Theo


Βρωμελαϊνη:

Φυσικό ένζυμο που απαντάται στον ανανά και υπάρχουν ισχυρά επιστημ
ονικά δεδομένα, όσον αφορά την χρήση της στις φλεγμονώδεις καταστάσεις.
Χρησιμοποιούμενα μέρη:
-Βρίσκεται στον ανανά
Δράση:
-Κατά της φλεγμονής (!)
-Κατά της ιγμορίτιδας (!)
-κατά του καρκίνου
-κατά της χρόνιας αποφρακτικής πνευμονοπάθειας
-κατά της ανεπάρκειας πεπτικών ενζύμων / παγκρέατος
-κατά της ρευματοειδούς αρθρίτιδας
-κατά των μολύνσεων του ουροποιητικού συστήματος
-συμπλήρωμα διατροφής
Δοσολογία:
Η βρωμελαΐνη μπορεί να προτυποποιηθεί σε μονάδες πήγματος γάλακτος (milk clotting units, MCU), μονάδες πεπτόμενης ζελατίνης (gelatin digesting units, GDU), μονάδες FIP ή μονάδες Rorer (RU) ανά γραμμάριο. Κάποιες πηγές συνιστούν ένα εύρος από 1200-2000 MCU ανά γραμμάριο.
-Δισκία - 120-240 mg από δισκία συμπυκνωμένης βρωμελαΐνης την ημέρα (Traumanase ή Ananase 2500 RU/ mg) σε τρεις ή τέσσερι,ς δόσεις μέχρι μία εβδομάδα για τη θεραπεία φλεγμονών, ή 80-320 mg (200-800 μονά-δες FIP) δύο με τρεις φορές την ημέρα, ή 500-1000 mg βρωμελαΐνης τρεις φορές την ημέρα (πολλοί κατασκευαστές διαθέτουν προϊόντα προτυποποιημένα στα 2000 GDU σε δισκία των 500 mg).
-Αλοιφή - Αλοιφή που περιέχει 35% βρωμελαίνη διαλυμένη σε έλαιο έχει χρησιμοποιηθεί για τον καθαρισμό τραυμάτων.
Πιθανές παρενέργειες:
-στομαχική διαταραχή, πρήξιμο στον λαιμό, δύσπνοια, διάρροια, ναυτία, εμετός, ερεθισμός βλεννογόνων, υπνηλία, καταστολή
~ Υπάρχουν επιστημονικά στοιχεία υπέρ της χρήσης της ~

http://4gym-xanth.xan.sch.gr/herbs-therapy.htm

Διευκρινίζω, οι παρενέργειες που αναφέρονται, αφορούν την κατάχρηση των βοτάνων!
Το ορθό είναι, ότι και αν χρησιμοποιούμε, να το χρησιμοποιούμε με διαλείμματα.
Γενικές Οδηγίες για την παρασκευή φαρμακευτικών βοτάνων: - Επιλέγουμε πάντα τα μέρη από νεαρά και εύρωστα φυτά. - Εάν καλλιεργούμε κάποια βότανα στο σπίτι μας (στον κήπο ή σε γλάστρες) δεν θα πρέπει ποτέ να προσθέτουμε χημικά λιπάσματα. - Είναι καλό να έχουμε ενημερωθεί από βιβλία βοτανολογίας για το πότε είναι η κα
τάλληλη περίοδος συγκομιδής μερών του φυτού για το κάθε φυτό. - Όταν πρόκειται φαρμακευτικές παρασκευές από φρέσκα μέρη φυτού, το ιδανικό είναι να τα κόβουμε εκείνη τη στιγμή. Εάν αυτό δεν είναι δυνατόν, τότε δεν θα πρέπει να προσέχουμε να έχουν συλλεχθεί όχι παραπάνω από 2-3 μέρες πριν και να έχουν φυλαχτεί σε αεροστεγές και στεγνό δοχείο στο ψυγείο. - Πάντα πετάμε το αφέψημα, κατάπλασμα κλπ. που περίσσεψε και ποτέ δεν το φυλάμε για μελλοντική χρήση. Αποξήρανση Η αποξήρανση των βοτάνων είναι μια πολύ απλή διαδικασία: Σε ένα κομμάτι τούλι, βάζουμε τα μέρη του φυτού που θέλουμε να αποξηράνουμε. Δένουμε το τούλι με ένα σπάγκο και κρεμάμε κάπου όπου να το χτυπά ο ήλιος (π.χ. ένα ανατολικό παράθυρο). Που και που κουνάμε το «πουγκάκι» ώστε να ανακατεύεται και να αερίζονται όλα τα μέρη. Σε 1-2 μέρες έχει αποξηρανθεί. Φύλαξη Το ιδανικό μέρος για φυλάξουμε τα αποξηραμένα βότανα είναι να τα βάλουμε σε γυάλινο βάζο που κλείνει αεροστεγώς και να τα φυλάξουμε σε μέρος σκοτεινό, δροσερό και στεγνό. Βράσιμο Όταν απαιτείται το βράσιμο των βοτάνων, πρέπει να αποφεύγουμε τα μεταλλικά σκεύη και να χρησιμοποιούμε πήλινα. Επίσης, βράζουμε πάντα σε σιγανή φωτιά και ΔΕΝ αφήνουμε ποτέ να βράσει καλά! Πίνουμε όταν είναι σε θερμοκρασία δωματίου, αφού πρώτα σουρώσουμε καλά. Όταν η συνταγή δεν απαιτεί βράσιμο, ρίχνουμε το βότανο σε νερό θερμοκρασίας δωματίου και αφήνουμε για 1-2 ώρες. Είναι καλό να το έχουμε καλά κλεισμένο σε γυάλινο ή πήλινο δοχείο μέχρι να αποβάλει τα θεραπευτικά του συστατικά στο νερό. Πίνουμε αφού πρώτα σουρώσουμε καλά. Πολτός Ο καλλίτερος τρόπος για την παρασκευή πολτού από φρέσκα βότανα είναι με το παραδοσιακό ξύλινο γουδοχέριhttp://4gym-xanth.xan.sch.gr/herbs-therapy.htm